KitabYurdu » Kitab » Dünya Ədəbiyyatı » Con Qrey - Kişilar Marsdan, qadınlar Veneradandır


Şeçilmişlər Con Qrey - Kişilar Marsdan, qadınlar Veneradandır

Con Qrey - Kişilar Marsdan, qadınlar Veneradandır PDF
ADI:
Kişilar Marsdan, qadınlar Veneradandır
REYTİNQ:
  • +46
MÜƏLLİF:
DİL:
FORMAT:
ÇAP İLİ:
-
ÖLÇÜSÜ:
5.86 mb
Kişi va qadın münasibatlarinda aksar problemlar ona göra yaranır ki, biz doğrudanda müxtalifik. Sadaca müxtalif adamlar deyilik, ham da müxtalif planetlardanik. 8ksar masalcılara yanaşmamız o daracada farqlanir ki, birbirimizi yaxşı başa düşmak üçün hiza ümumi dil talab olunur. Bu kitab har birimiza hamin dili tapıb manimsamaya imkan veracak. Bu dili öyrandikdan sonra isa sevgida, ailada, işgüzar münasibatlarda ugursuz olmağımızın sabablarinin çoxu aradan qalxacaq.
Qızımız Loren anadan olandan bir hafta sonra özümüzü tamamila aldan düşmüş hiss edirdik. Uşaq gecalar tez-tez bizi oyadırdı. Doğuş zamanı Bonninin güdü yarıqları olduğu üçün o, ağrıkasici içirdi. Onun üçün gazmak bela çatin idi. Man arvadıma kömak etmak üçün 5 gün evda qaldım, amma, tabii ki, sonra işa çıxmalı oldum. Bonni da sanki sağalmağa başlamışdı. Man evda olmayanda arvadım görür ki, darmanı qurtarıb. Mana zang elamak avazina ona baş çakmaya galmiş qardaşlarımın birindan xahiş edir ki, darman dalınca getsin. Amma görünür ki, qardaşım tapşırığı unudur. Naticada körpadan ayrıla bilmayan Bonni bütün günü ağrıdan qıvrılır. Tabii ki, bu günün onun üçün na qadar dahşatli keçdiyindan xabarim yox idi. Işdan qayıdanda arvadımı badbaxt va qazabli gördüm. Boninin bu vaziyyatinin gerçek sebebini bilmadiyimdan onun mandan narazı olduğunu güman etdim. Bonni: - Bütün günü ağrıdan deli olmuşam - dedi, hablarim qurtarmışdı. .. Yataqdan gücla qalxıram, heç kimin da vecina deyil! Man özümü nahaq yere incidilmiş hesab ederek - Niye mana zang etmirdin - dedim. - Senin qardaşından xahiş etmişdim, onun isa, görürsanmi, yadından çıxıb! Man onu bütün günü gözlamişam. İndi na etmayimi amr edirsan? Man gücla yeriyiram. Heç kimin da mana yazığı galmir! Bu yerde özümden çıxdım. Görünür son günlerin garginliyi mana da tesirsiz ötüşmamişdi: sabrim çatmadı. Mana zang etmadiyina, vaziyyatinin bu qadar ağır olduğunu bilmadiyim halda mani qınadığına göre arvadıma acığım tutmuşdu. Bir neça sert ifada mübadilasindan sonra qapıya doğru getdim. Yorğun va asabi olduğumdan daha heç na eşitmak istamirdim. Har ikimiz son hadde çatmışdıq. Sonrakı an bütün hayatımı deyişmiş bir şeyin başlanğıcını qoydu. Bonni arxamca yalvarırcasına seslendi: - Dayan. Xahiş ediram, getma. Bu daqiqa san mana har zamankından daha artıq lazımsan. Manim har yerim ağrıyır. Neça gündür ki, yatmıram. Xahiş ediram, mana qulaq as.