KitabYurdu » Kitab » Dedektiv » Tural Sahab - Bir


Şeçilmişlər Tural Sahab - Bir

Tural Sahab - Bir PDF
ADI:
Bir
REYTİNQ:
  • +67
MÜƏLLİF:
JANR:
DİL:
FORMAT:
ÇAP İLİ:
2018
ÖLÇÜSÜ:
1.86 Mb
Hələ günəşin dünyaya gəlməsinə xeyli vardı. Gecə olmasına baxmayaraq, sentyabr öz isti nəfəsi ilə üşüməyə qoymurdu bu şəhəri. İsti yay havası, şəhərin kənarından keçən çay; hər şey mükəmməl idi. Təbiət insanlardan fərqli olaraq kirlətmir, məhv etmir. Şəhər öz adını elə yaxınlığından axan bu çaydan götürmüşdü. Çay şəhəri olaraq tanınır, sevilirdi. Çay şəhəri ölkənin paytaxtı olmasa da, ən böyük və əsas şəhərlərindən biri idi. Ətraf rayon və kəndlərdən minlərcə insan bura işləmək üçün gəlirdi...Bu şəhərdə minlərcə ümid və ya hüsranla bitən hekayə yaşanırdı...

Yağışlı bir iyun səhərində başlayıram yeni romanımı yazmağa. “Ləman”ı yazmadan öncə roman mənim üçün Qaf dağı qədər uzaq görünürdü. Sonra “Ləman”ı yazdım və hər sözü, cümləsi ilə romanın ruhuma nə qədər yaxın olduğunu anladım.
Hekayələrimi oxuyan hər kəs onlarda olan yarımçıqlığı hiss edirdi, elə özüm də. Hekayə ilə fikrimi çatdıra bilmirəm. Həqiqi yazmağı bacaran hər kəs mənim sözümü təsdiqləyər ki, roman hekayədən asan başa gəlir. Səhv etmirəmsə, Drayzerin sözləridi: “Öncə şeir yazırlar, alınmır, sonra hekayə, o da alınmır, bu zaman başlayırlar roman yazmağa. Bu, bütün böyük romançılara aiddir”.
Yazmaq yaşamaq qədər gözəldi, bunu yazan hər kəs bilir. Bir yazarın xoşbəxt olduğu anlar öz obrazlarını yaradarkən hiss etdiklərində gizlidir.Əsər bitdikdən sonra o, artıq yazarın deyil, oxucunun olur. Əsər uğurlu və ya uğursuz olsun, yazara şöhrət gətirsin, ya da əlində olanları da alsın; bunun heç biri yazarın vecinə deyil. Çünki, yazmaq yaratmağın balaca bir parçasıdır. Yaratmaq- bilinmək, tanınmaq o qədər gözəldir ki, hətta, Tanrı özü də kainatı; dünyanı, bizləri yaratdı. Sənətkar da bilinmək istədiyi üçün yazır, yaratmaq istəyir. Ölümsüzlüyün insanlara deyil də, sözlərə aid olduğunu bilir. Mən öldükdən sonra düşüncələrim yaşayırsa, deməli, ölümsüzlük şərbətindən içməyi bacarmışam. Baxın, biz Tanrının özünü görə bilmirik, ancaq bir yaradıcının varlığını çox insan qəbul edir. Yaradan görünmür, lakin yaratdıqları göz önündədir.
Gözəl olan dağın zirvəsinə çıxmaq deyil, o yolda çəkilən əziyyətlərdir. Zirvə son dayanacaq yeridir, ora yanlızlıq, ora ölümdür...
İnsan həqiqətə çevirəcəyi bir xəyalı qalmadığı zaman ölür. Zirvə isə bütün xəyalların həqiqət olduğu yerdir. Bir yazarın zirvəsi şan-şöhrətdir. Bunu “zirvəyə” çatdıqdan sonra intihar edən yazarlar sübut ediblər.
Xeyale Memmedova
Duzu xoshuma gelmedi roman. Bu insanlari gundelik heyatda goruruk.Shexsen menimchun Kenan Umid kimi bu tipleri gormek maragli deyil.Men romani oxuyanda daha ulvi hissler daha shexsiyyetli, mohkem xarakterli insanlari gormek arzusunda oluram.Bunlari bu romanda gore bilmedim.Musbet gehremanlar hamisi sehvlerle dolu insanlardir.Ister Kenan, ister Shems, isterse de Hevva.Mence muellifin Leman eseri daha maragli ve i ugurludu.Her halda muellife gelecek iahlerinde ugurlar dileyirem.
  • 11 iyun 2018 03:08
  • Status:
Məsud Eyvazov
Bir kopukluk eser deyildi  bu nedi  Kenan geceni Hevvaile yatir  en azinnan opuwurler soa muellif bildirirki  baci gozuynrn baxirdi ne bilim.ne  bilmirsen dramstrugyadi  bilirsen vetenprverlikdi bir soznen vaxdima heyf
  • 5 sentyabr 2018 21:23
  • Status: İstidafəçi xətdə deyil
Rövşən1976
Roman çox darıxdırıcı oldu mənim üçün şəxsən. Bu romanda yazıçı ancaq öz şəxsi duyğularını kiminsə adından yazıb. Axı burada dedekrivdən heç əsər əlamət yoxdur axı. Söhbət ancaq bu Çay şəhərindəki hisslərindən gedir. Tural bəy arada Çingiz Abdullayev və ya Elxan Elatlının kitablarını oxuyun və dedektiv necə olur öyrənin.
  • 5 mart 2019 20:02
  • Status: İstidafəçi xətdə deyil